MBCT
درمان شناختی بر اساس توجه آگاهی | درمان شناختی بر اساس توجه آگاهی Mindfulness-Based cognitive یکی دیگر از درمانهای شناختی جدید است که به اصطلاح به آنها درمانهای موج سوم رفتار درمانی گفته می شود . این درمان با اسم اختصاری MBCT معروف است . در درمان MBCTدرمانگر تلاش می نماید تا مراجع به لحظه ی حاضر بیشترین توجه را داشته باشد . تکنیک توجه آگاهی ذهنی (Mindfullness) یکی از مهمترین تکنیک هایی است که در درمان MBCT از آن استفاده می شوذ. استفاده از این تکنیک به مراجع کمک می کند تا تفکرات و احساسات خوذ را به صورت بهتری کنترل نماید. اگرچه درمانگر درمان MBCT از بسیاری از تکنیک های درمان شناختی – رفتاری (CBT) استفاده می نماید اما این نوع درمان با درمان شناختی -رفتاری تفاوتهایی دارد .
از جمله این تفاوتها می توان به موارد زیر اشاره نمود.
۱-در درمان شناختی -رفتاری وجود خطاهای شناختی به عنوان علت اصلی ابتلا به اختلالات روانشناختی از جمله اختلال افسردگی محسوب می شود اما در درمان MBCT علت اصلی ابتلا به اختلالات روانشناختی و از جمله اختلال افسردگی وجود یک سلسله از مشکلات شناختی مانند حالت نشخوار ذهنی (Rumination) ، توجه زیاد به عوامل تهدید کننده و نگرانی زیاد می باشد. درمانگر MBCT فرض می نماید که وجود خطای شناختی در اشخاص پدیده ای عادی می باشد و بر خلاف فرضیه ی درمانگر شناختی -رفتاری که وجود خطاهای شناختی را عامل اصلی ابتلا به اختلالات روانشناختی و از آن چمله اختلال افسردگی می داند . درمانگر MBCT وجود نوعی حالت مشکل شناختی که سبب بوجود آمدن و یا تشدید خصوصیات فوق الذکر می شود را عامل اصلی ابتلا به اختلالات روانشناختی می داند.
۲- درمانگر شناختی – رفتاری در جریان درمان بر روی شناسایی افکار خودکار منفی و تلاش برای مقابله با افکار خودکار منفی تاکید می کند اما درمانگرMBCT برروی حل مشکلاتی که در جریان کنترل ذهن وجود دارند( مانند وجود حالت نشخوار ذهنی و حالت نگرانی زیاد) از طریق بکار بردن تکنیک های مختلف از جمله تکنیک های شناختی و رفتاری تاکید می نماید. همچینن درمانگر MBCT تلاش می نماید از طریق بکار بردن تکنیک هایی مانند تکنیک توجه آگاهی ذهنی توجه مراجع را از افکار و احساسات منفی خود دور نموده و توجه وی را به لحظه ی حاضر جلب نماید.
۳- درمانگر MBCT تلاش میکند تا با کمک استفاده از تکنیک های مختلف از جمله تکنیک های شناختی -رفتاری تغییراتی در سبک یا شیوه ی تفکر مراجع خود بوجود آورد . همچینن وی بیمار خود را تشویق می کند تا رویدادهای ناخوشایند را مورد پذیرش قرار دهد. در حالی که درمانگر شناختی – رفتاری بیشتر تلاش دارد تا مراجع افکار خودکار منفی خود را شناسایی نموده و با استفاده از تکنیک های مختلف با آنها مقابله نماید.
