در روانشناسی هر موضوعی را می‌توان از دیدگاه‌های گوناگون بررسی کرد. در واقع، این نکته در مورد همهٔ اعمال آدمی صادق است.
فرض کنید از خیابانی رد می‌شوید.
از دیدگاه زیست‌شناسی این عمل را می‌توان شلیک عصب‌هائی به‌شمار آورد که عضلات پاهای شما را به‌کار می‌اندازند.
اما از دیدگاه رفتاری، همین عمل را می‌توان بدون اشاره به رویدادهای داخل بدن توصیف کرد.
در این مثال، چراغ سبز محرکی تلقی می‌شود که شما با عبور از خیابان به آن پاسخ می‌دهید.
عمل عبور از خیابان را می‌توان از دیدگاه شناختی نیز بررسی کرد، یعنی به فرآیندهای ذهنی مؤثر در آن رفتار توجه کرد.
از دیدگاه شناختی می‌توان عمل شما را برحسب هدف‌ها و نقشه‌هایتان تبیین کرد:
شما می‌خواهید یکی از دوستان‌تان را ببینید و عبور از خیابان بخشی از نقشهٔ رسیدن به آن هدف است.
هرچند هر عمل روانشناختی را می‌توان به شیوه‌های گوناگون توصیف کرد، اما پنج رویکردی که در اینجا گفته می‌شود رویکردهای عمده در مطالعات روانشناختی به‌شمار می‌روند:
سه رویکرد که قبلاً به آنها اشاره شد:
به اضافهٔ دو رویکرد دیگر که عبارتند از:
سجاد امینی
خواننده و کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
( زمینه تخصصی: روانشناسی و موسیقی درمانی پیشرفته جهت بیماران اعصاب وروان)
