امروزه کودکان می توانند از طریق دستگاه های سنتی مانند تلویزیون و دستگاه های قابل حمل مانند لپ تاپ و تبلت به رسانه ها دسترسی داشته باشند. با دسترسی بیشتر، کودکان بیشتر در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند. مطالعات نشان می دهد که 37 درصد از رسانه های مورد هدف کودکان، صحنه هایی از خشونت فیزیکی و کلامی دارند. اما تاثیر فیلم های خشن بر روی کودکان چگونه است؟ در این مقاله به این موضوع پرداخته ایم.
تاثیر فیلم های خشن بر روی کودکان
فیلم ها برای سرگرم کردن یا آموزش دادن به افراد، زمانی که در اوقات فراغت هستند ساخته می شوند. متأسفانه، برخی از فیلمسازان بی پروا و خودخواه برای دوستداران فیلم در سراسر جهان حرکت های خشونت آمیزی را انجام می دهند.
بر طبق گزارشات 90٪ فیلم ها، 68٪ بازی های ویدئویی، 60٪ از نمایش های تلویزیونی و 15٪ از موزیک ویدئو ها از نوع خشن هستند. در برخی موارد، این درصدها افزایش می یابد – به طوری که میزان خشونت در فیلم های اصلی در طول 50 سال گذشته به طور پیوسته رشد کرده است.
کودکان در سه و چهار سالگی شروع به ایجاد ادراک و انتظارات در مورد جهان اطراف خود می کنند. این درک از جهان به شدت تحت تأثیر تجارب روزانه کودک قرار دارد. اگر کودکان در معرض صحنه های خشونت قرار گیرند، ممکن است جهان را به عنوان یک مکان خطرناک تر از آنچه که در واقع است، تصور کنند.
اثرات روانشناختی رسانه های خشونت آمیز بر روی کودکان
همه چیزهایی که کودکان در رسانه ها می بینند یا می شنوند، به نوعی بر زندگی آنها تاثیر می گذارد. مدل های فرزندپروری مثبت نشان می دهد که در بهترین حالت فرزندان ما باید با اقدامات خشونت آمیز مواجه شوند. متاسفانه، خشونت یکی از محبوب ترین انواع سرگرمی است. بیش از شصت درصد از تلویزیون شامل برخی از انواع خشونت است.
رفتارهای پرخطر توسط کودکان و نوجوانان می تواند شامل خشونت علیه دیگران و عدم رعایت عواقب آن باشد. تفکر نامناسب باعث ایجاد عوامل استرس زا در کودکان می شود که می تواند منجر به بروز بسیاری از علائم مختلف شود. کودکانی که خشونت های رسانه ای را می بینند بیشتر احتمال بروز احساسات خصومت آمیز را دارند، واکنش احساسی نسبت به فیلم های خشن، از طریق تقلید می باشد. عمل تقلید آنچه که در یک نمایش تلویزیونی دیده اند باعث آسیب رساندن به خود یا دیگران می شود.
بچه هایی که خشونت بیشتری در دنیای مجازی خود – تلویزیون، فیلم و بازی های ویدیویی تجربه می کنند، به احتمال زیاد افکار تهاجمی، رفتار تهاجمی و عصبانیت را در دنیای واقعی نشان می دهند. رسانه های خشن یکی از عوامل زورگویی در کودکان است.
خشونت باعث خشونت می شود
بیش از هزار مطالعه و بررسی علمی نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض خشونت های رسانه ای در کودکان، رفتار پرخاشگری در کودکان خاص را افزایش می دهد. این باعث می شود که خشونت به آنها عطا شود و آنها باور کنند که جهان یک مکان معترض و ترسناک است.
با تماشای فیلم هایی با موضوعات خشونت آمیز، آنها احتمالا اقدامات جنایتکارانه ای مانند آزار و اذیت، لگد زدن، تجاوز و سایر رفتارهای مجرمانه را به نمایش می گذارند. متأسفانه، موضوعات رایج ترین در اکثر فیلم های خشن شامل قتل، تجاوز جنسی، مبارزه های تهاجمی و غیره است. اکثر این موارد به ظاهر منفی هستند و از این رو به توسعه شخصیت و رفتار مخاطبان، به خصوص کودکان که هنوز در مراحل ابتدایی و ثانویه اجتماعی شدن یا فرایند یادگیری هستند، آسیب خواهد زد.
خشونت در بازی های ویدیویی
یک دیدگاه از محققان نشان می دهد که اعمال خشونت در بازی های ویدئویی نسبت به فیلم های خشونت آمیز در تلویزیون ممکن است بیشتر به تجاوز کودکان کمک کند. با توجه به این دیدگاه، کودکانی که بیشتر اقدامات خشونت آمیز را انجام می دهند، بیشتر احتمال دارد که اقدامات خشونت آمیز را انجام دهند. در اکثر بازی های کامپیوتری، زنان معمولا به عنوان قربانیان معرفی می شوند.
بازی هایی مانند Grand Theft Auto ترویج فحشا، سرقت و رفتار خشونت آمیز است. این بازی، مردان را تشویق می کند تا این رفتارها را به حرکت در آورند. تحقیقات نشان می دهد که مردان بازی های کامپیوتری را بیشتر از زنان بازی می کنند که ممکن است عامل خشونت در بازی های ویدئویی باشد.
متاسفانه وضعیت های خشونت آمیز در سرگرمی های روزمره بسیار رایج هستند و گزینه های برنامه نویسی بسیار کمتری وجود دارد که غیر خشونت آمیز باشند. سازندگان بازی های رایانه ای خشن استدلال می کنند که کودک باید بیش از برنامه های ساده داشته باشد تا رفتارهای خشنی را که ممکن است در تلویزیون یا رسانه ها دیده شوند از خود نشان دهند. برخی معتقدند که اثر واقعی رسانه های خشن بسیار کوچک است و آزادی سالم برای احساسات ترسناک کودکان و نوجوانان را فراهم می کند.
رسانه های خشن چگونه بر کودکان تاثیر می گذارد؟
فیلم های خشن و بازی های ویدئویی اغلب از شخصیت های جذاب برخوردارند که در آن تعداد زیادی اقدامات تهاجمی وجود دارد. کودکان در معرض این نوع محتوا می توانند ادراک غلط از خشونت و فرکانس واقعی آن را در زندگی واقعی ایجاد کنند. اگر بچه ها فکر کنند که خشونت، رفتاری عادی است، تغییر این افکار دشوار است. این مشابه مطالعات خشونت خانگی است که در آن کودکان که در معرض خشونت قرار می گیرند یا مجرم و یا قربانی می شوند، زیرا معتقدند که آنچه در معرض آن قرار دارند، عادی است.
در نهایت، کودک به این تصور می رسد که جهان یک مکان خطرناک و پر از افراد بدبین است. افرادی که چنین جهان بینی دارند، احتمال بیشتری دارند که حرکات مبهم یا تصادفی را به عنوان خصمانه یا به عنوان یک حمله شخصی تفسیر کنند.
اقداماتی که والدین باید انجام دهند
توافق میان محققان در مورد خشونت های تلویزیونی این است که پس از تماشای تلویزیون خشونت آمیز، رفتارهای پرخاشگری افراد از 3 تا 15 درصد افزایش می یابد. جوانان امروز در یک جامعه خاص باید ملایم، مهربان و درخشان باشند تا در آینده رهبران خوب یا شهروندان خوب تبدیل شوند. بنابراین والدین باید نظارت بیشتری داشته باشند.
- والدین باید توجه به محتوای بازی های رایانه ای داشته باشند و این سوال را مطرح کنند که آیا آنها برای سن فرزندشان مناسب هستند یا خیر. برخی از شرکت ها وجود دارند که اقدامات لازم را برای اطلاع رسانی به والدین درباره محتوای بازی انجام می دهند.
- والدین باید بر استفاده از رسانه های کودکان نظارت کنند و شب هنگام اینترنت را خاموش کنند.
- والدین باید دستورالعمل هایی را درباره میزان زمانی که کودکان می توانند در خانه بازی کنند را انجام دهند و بر زمان بازی کردن کودکان کنترل کنند.
- کودکان باید بازی با دوستان، وقت گذراندن با خانواده، انجام تکالیف، ورزش و … را در برنامه روزانه شان داشته باشند.
چکیده
تحقیقات اخیر نشان داده است که بازی های ویدیویی خشونت آمیز می تواند مشکلات رفتاری بعدی کودکان را تحریک کند. در مطالعات گذشته نیز، کودکان پس از تماشای فیلم های خشن، دوازده درصد افزایش رفتار تهاجمی نیز نشان دادند. همچنین تحقیقات نشان می دهد که کودکان با چهار ساعت یا بیشتر تماشای فیلم های خشن، در مدرسه کمتر تلاش می کنند، مهارت های خواندن ضعیف دارند، سرگرمی ها و فعالیت های کمتری دارند و احتمالا اضافه وزن خواهند داشت.
انجمن روانشناسی آمریکا می گوید سه اثر عمده تماشای خشونت در رسانه ها وجود دارد:
- کودکان ممکن است نسبت به درد و رنج دیگران کمتر حساس باشند.
- کودکان ممکن است از جهان اطرافشان ترس بیشتری داشته باشند.
- کودکان ممکن است بیشتر به رفتارهای پرخاشگرانه یا بدبختانه نسبت به دیگران رفتار کنند.
به درخواست کاربران سایت و پرسیدن سوالات متداول کاربران از سجاد امینی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، قصد داریم سوالات شما کاربران را در قالب مطلب آموزشی برای کابران سایت منتشر کنیم که هم شما که سوال پرسیده اید و همه دوستانی که دنبال جواب این سوال هستند بتونند از پاسخ اقای سجاد امینی به سوالات بهرمند شوند.
دوستان عزیز شما هم می توانید سوالات خود را در قسمت دیدگاه همین مطلب برای آقای سجاد امینی ارسال نمایید.
پاسخ گویی سوالات شما در کمترین زمان ممکن توسط سجاد امینی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
